Cantuccini - włoskie ciasteczka

Stwierdzam jednak, że nie ma lepszych ciasteczek do kawy niż cantuccini.

Twarde, obsuszone, mogą długo stać w szklanym słoju, robiąc dodatkowo za dekorację. Nie są jednak na tyle twarde, żeby nie dało się ugryźć, ale również po to mają taką postać, żeby można je było maczać w kawie, podobnie jak biszkopty. Ich skład jest jednak bogatszy, bardzo aromatyczny, z dużą ilością migdałów. Moja wersja zawiera w sobie oczywiście mąkę orkiszową, co jeszcze bardziej nadaje im orzechowego charakteru.

Wydawały mi się trudne, ale co to znaczy ? Chyba, że mamy na myśli trzykrotne wyjmowanie blachy z piekarnika. Poza tym niezła jest z nimi zabawa i satysfakcja z ich atrakcyjnego wyglądu. Polecam, zawsze warto mieć coś takiego na poczęstunek. 

Składniki:
300g migdałów
300g mąki orkiszowej
100g cukru pudru
100g brązowego cukru
4 jajka
1 łyżeczka proszku do pieczenia
skórka otarta z 1 cytryny
szczypta soli

Połowę migdałów (150g) zmielić na proszek w robocie kuchennym (można użyć kupnej).

Wsypać do miski, dodać resztę całych migdałów i pozostałe składniki. Zagnieść na twarde ciasto, można podsypać mąką jeśli się klei. Podzielić na 2-3 części i uformować z nich wałki (szerokość ok. 5 cm, zależy jakie duże chcecie, wspomóżcie się zdjęciem).

Wstawić do piekarnika nagrzanego na 180 st. C i podpiec 25-30 minut. Ciasto się wypiecze i popęka. Wyjąć i wystudzić. Żeby przyspieszyć studzenie, to jak lekko ostygnie przeciąć wałki ukośnie na pół i dokończyć studzenie. Chodzi o to, żeby ciasto się nie rozwaliło.

Wałki pokroić ukośnie na kromki na ok. 1-2 cm. 

Rozłożyć na blaszce do pieczenia i posmarować z jednej strony białkiem lub całym jajkiem. Włączyć znowu piekarnik na 160 st. C, piec 10 minut. Wyjąć, przewrócić na drugą stronę, posmarować jajkiem i ponownie podpiec 10 minut. Wystudzić i przechowywać w szklanym, szczelnym słoju, tak najładniej się prezentują :)